اگر کسی هستید که عزیزتان را از دست داده اید یا عشقتان ناکام مانده و مجبور به ترک آن هستید،
انسان ناراحت است بابت معشوق و اینکه او اذیت نشود و حالش اگر بد است، خوب شود.
اما همین که این را می خواهیم، خوب است. لازم نیست خود را به کشتن دهیم که چرا ناراحت است. چون او خدا را دارد و متعلق به خداست و ما کسی نیستیم که بخواهیم خود را به کستن دهیم و کاری از دستمان بر نمی آید. مواظب باشیم نسبت به خدا بدگمان نشویم. اگر خیلی دوست داریم، کافی است برای او دعا کنیم همین، مطمئن هستیم که خدا خود می داند و خودش بنده اش را دوست دارد. نیازی به دلسوزی ما نیست. اصلا نیازی نیست. چون کسی نیستیم و در حدی نیستیم که بخواهیم کار خدا را زیر سوال ببریم.
فقط کافی است از خدا بخواهیم :
ما را از غم و اندوه نجات دهد چون باعث می شود نفهمیم و زندگی مان را از دست بدهیم. و ما را به خاطر این رابطه ببخشد و ما را ببخشد.
و همه چیز را به خدا بسپاریم.
از خدا بخشش بخواهیم که غم و اندوه مان به خاطر عشقی است که شاید باید بفهمیم که عشقمان الکی است چون ما کاره ای نیستیم و او بنده خداست. ربطی به ما ندارد. او تحت اراده خداست و ما در حدی نیستیم که بخواهیم برای او کاری کنیم و فکر کنیم که او به ما یا عشق ما محتاج است. نه ما فقط بای خودمان را بچسبیم و از خدا برای خودمان بخشش بخواهیم و بخواهیم ناراحتی را از خودمان بزداید.
و اینکه عشق واقعی خداست. پس مواظب باشیم که به خدا بدگمان نشویم و نکند کسی را وابسته به خودمان ببینیم و چون نمی توانیم برای او کاری کتیم، خود را از شدت غم عذاب بدهیم.
افرادی را دیدم که فرزند خود را از دست داده اند و ناسپاسی پیش گرفته اند و عزیز بعدی و عزیز بعدی . . .
تا اینکه برایشان عادی شد و فهمیدند که همه چیز و همه کس متعلق به خداست و کسی نیستند بخواهند کاری بکنند و کاری از دستشان بر نمی آید.
دعا کنیم که ای خدای بزرگ ما را ببخش و از غم و اندوه ناسپاسی نجات ببخش.
اما بی نیازی انسانها از خلق به این
معنا نیست که اگر بتوانیم نیاز آنها را برطرف کنیم، نکنیم. بعضی اوقات بدمان
می آید و می گوییم ضعیف است و باید قوی شود. اما ما در حدی نیستیم که بخواهیم
اینگونه فکر کنیمو مگر ما در برابر خدا ضعیف و حقیر نیستیم و ما را می بخشد و
هدایت و بی نیازمان می کند و ما را پرورش می دهد. پس مطمئن باش تو از آنها
برتر نیستی که بخواهی این طور قضاوت کنی.
فقط لازم است بدانیم که هم متعلق به خدایند و خدا مالک همه چیز و سرنوشت همه است.